Wednesday, February 01, 2017

Stranded

I'm stranded on a ship
in the middle of a storm
for a very long time

the sea calms down sometimes
making me think its over
that He'll come walking on water

but it's only a short time before the storm comes back more fiercely
my SOS calls aren't answered
fighting to keep the ship afloat weakened my bones
and the cold nights weakened my soul

Once again the sea calms down
and i wait for Him to come
but He doesn't

It's only a small break before the storm is back again
My ship is half sinking but it doesn't sink
Water and salt has filled my lungs
I'm tortured, but i don't die
I pray for death or the storm to be over
but nothing changes

I'm stranded



Sunday, February 08, 2015

Dive...

When attempts to fight depression fail, embrace it
Dive into its deep seas

Open your eyes wide to see what lies in the depths
Hold your breath

Leave its waves to turn your life upside down, it can’t be worse anyway

Talk to it..
At some point it might be your only true friend.

Tuesday, July 31, 2012

Six Years..

Two days ago when we were sitting in the car waiting for the traffic light to go green, I remembered a joke that a friend sent that morning and decided to tell it to him..

 
I started telling the joke and he was laughing as I went on, at the end of joke  'a man should see something..'  so I was asking him – as part of suspense;) -
‘what do u think he saw ?’, but he answered right, I wondered how he knew the end of the joke, he said ‘I knew it before’, typically I asked ‘ so why did u let me go on telling it in the first place ?’ and he answered simply ‘ because I love to see you laughing and happy while telling it … ‘ he knew how I loved telling stories….Happy Anniversary to us :)

Monday, February 07, 2011

من مواطنه كان نفسها تبقى فى مصر دلوقت..

من ساعة ما ابتدت المظاهرات و فى الايام اللى اللى تلتها، فى كلام كتير كنت عايزه اشاركه، الكلام ده بعيد عن رأييى الشخصى فى اذا كانت المظاهرات تستمر او لا، لانى مازلت اعتقد انه بالرغم من احساسى باللى حاصل فى مصر و متابعتى لكل الاخبار و كل التفاعلات المختلفة لناس سواء على الfacebook او التليفونات؛ كنت حاسه انه مش من حقى استفز احساس الناس المعارضة للمظاهرات و لا حتى اشجع الناس تنزل و تضرب بدالى و انا قاعدة بعيد، كنت باحاول بس اشارك الاخبار و الاراء اللى باحس انها بتوضح الحقيقة فين..
فيه حاجات كتير عايزه اقولها كتعليق على الايام اللى اعتقد انها بداية تغيير كبير فى مصر، و حاجات تانيه نفسى انها تحصل بعد مرحلة التغيير..
اول سؤال: هى الناس دى بتتظاهر ليه؟
من شهر واحد تقريبا رحت اشوف فيلم "عسل اسود" اللى المفروض انه فيلم كوميدى ولكنى قضيت نصف الفيلم تقريبا فى بكاء على الحالة اللى وصلت ليها مصر، و فاكره ان كان فى الفيلم اغنية فيها مقطع "انتى ازاى مكملة؟!"(يقصد مصر) ، و اللى جرب يعيش بره مصر يعرف يعنى ايه احساسك و انت شايف حال بلدك و بقية الاجانب فى السينما بتضحك على الفيلم..
طبعا دى مش قصة مأساوية ولا حاجة.
اللى عايزه اقوله ان فى ناس كتير قالت ان مش فارق معاها تعديل الدستور المهم انى اعيش فى امان و اروح شغلى.. ماقدرش الومهم..لكن
الكلام الكبير عن الدستور و المجلس يبدو بعيدا عن حياتنا اليومية، لكنه مؤثر بشكل مباشر لان الناس دى بتتظاهر علشان يكون فيه نظام شريف يرعى البلد..علشان متحتاجش انك توصل اولادك كل يوم لدروس خصوصية لو التعليم بيقوم بدورهعلشان المرور و عدم نظامه اللى بيشتكى منهم كل انسان ساق فى شوارع مصرعلشان البهدلة اللى الناس بتشوفها لما بتحاول تطلع بطاقة او مستند رسمىعلشان المواطن المصرى الذى لا يحترم خارج بلده لان مفيش سفارة تحميهعلشان مستوى الرعاية الصحية للناس اللى متقدرش تدفع كتيير..علشان الاجابة اللى باسمعها من "كل" الناس لو قلت انى عايزه ارجع مصر:"ترجعى مصر؟؟!! ده كل الناس عايزه تسيبها!!"
علشان حاجات كتير اوى..
الغريب ان فيه ناس كتير سابت مصر لاسباب اكتر من كده، لكن خوفها خلاها تدافع عن بقاء النظام ده..
فى ناس شايفة ان ولا حاجة من دى حصلت حتى الان، لانه ده شىء طبيعى و ان دايما فيه ثمن بيدفع علشان التغيير
..
تانى سؤال: طب بعد التديلات، الناس لسه بتتظاهر ليه؟
بعد التعديلات انا كنت واحدة من الناس اللى شايفين ان الناس ترجع شغلها او يتم تنظيم ايام بس للمظاهرات. لكن توضيحا لرأى المتظاهرين – اللى اعرف مجموعة قليلة منهم – ببساطة شديدة انه اولا استمرار المظاهرات بعد يوم الجمعة 28 ادى لتغييرات اكتر، و كل يوم فيه قرار و لو صغير بيحصل، بما معناه ان استمرارها جاب نتيجة..و ثانيا انه الكل عارف انه لا يوجد ثقة بين الناس و النظام، فخوفهم ان توقف المظاهرات ممكن يضيع مجهود كبير اتحقق الاسابيع الماضية... و الله اعلم

ملحوظة: الرأى و الرأى الاخر

انقسم الناس بين مؤيد و معارض، و بين معارضة مطلقة و معارضة للاستمرار فى المظاهرات..
كان عندى اسباب تخلينى من المؤيدين، و ان كل الناس اللى اعرفها نزلت – و هم لا يتعدوا 15 شخص – هما ناس بتحب بلدها و لم يكن عندها اهداف خفية، و لم يدفع لهم احد علشان ينزلوا...
لكن ممكن جدا اطلع غلطانة... ممكن يطلع ان بقية المتظاهرين عملاء للاجانب، او حتى ناس مش عارفه هى عايزه ايه، او حتى طلبة عايزة تزوغ من الجامعة! ممكن تكون المظاهرات شريفة لكن تنتهى نهاية سيئة لو اللى مسك البلد بعد كده حزب اخر فاسد!
فى وسط كل ده فى حاجتين مهمين:
- من حق كل واحد يدافع عن رايه و المبدأ اللى شايفه صح بدون ان يتهم الاخر انه مش فاهم او مش حاسس او انه عميل هو الاخر!! ان تحاول ان تقنع الاخر برايك، يختلف عن انك تحاول انقاض رأيه..
- من حق كل واحد ان يدافع عن رأيه حتى لو طلع غلطان فى النهاية.. لازم برضه الناس تحترمه..
يعنى لما تحصل انتخابات، اكيد مش كلنا هنتفق على نفس الشخص، هل هذا يعنى اننا هننقسم على بعض؟ طب و هنعمل ايه فى الشخص اللى ينجح فى الانتخابات ب70% من الاصوات، هل سيترك الاخرون البلد لانهم ام ينتخبوه؟!

رأى: تربية الديمقراطية
الدستور اتغير علشان الناس تقدر تنتخب انتخابات نزيهة، تختار فيها من يمثلها..
لكن ازاى حد هيروح يختار رئيس الجمهورية و هو عمره ما اختار هيدرس ايه و اغلب الناس لا تختار كليتها بل المجموع هو الذى يختار.. و ازاى حد هيختار نائب عنه فى مجلس الشعب و هو الذى تربى على ان انتخابات اتحاد الطلبة دى شكليات و كلنا كنا بنملى الورقة بالاسامى اللى بتتوزع علينا..
اكيد انا مش ضد الديمقراطية، لكن فيه خطوات كتير محتاجين نعدى بيها علشان نحقق الكلمة الكبيرة دى بجد؛ عمليا اعتقد انه هيكون دور كل بيت، و وزارة التبية و التعليم و التعليم العالى: يعنى مثلا يكون فيه مواد اختيارية فى المدرسة، انتخابات بجد فى المدارس و الجامعات..

حلم: اللجان الشعبية:
اكتر شىء اثر فى و حسيت انه بداية تغيير حقيقى هو رؤية الناس اللى نظمت نفسها علشان تحمى البيوت و تنظف الشارع و تساعد بعض..
كل اللى باحلم بيه ان ده يكمل، سواء على مستوى كل واحد فى شغله، او ان تتعمل فعلا جمعيات تستغل طاقتنا (اجمع نفسى لانى عايزه ارجع اشارك فيها) متأكده ان فيه افكار كتير بس عايزه اللى يوظفها صح..
و متأكدة ان لو كل واحد رجع شغله بنفس التفانى و الحماس اللى سمعت عنه فى المظاهرات، هنبقى حاجه تانية

..
شكرا لكل الناس اللى خلت التغيير ده حقيقى

...
من مواطنه كان نفسها تبقى فى مصر دلوقت..

Saturday, November 29, 2008

What do you call it..

I was looking into my old notebooks, when I found a small note in which I wrote - probably 3 or 4 years ago - :

What do you call it when you spend time enjoying the sun in your balcony or watching the trees..

What do you call it when you spend money buying flowers..

What do you call it when you spend time caring and talking to your dog, who might not fully understand everything you do…

I didn’t know how to name that feeling, but I knew that these drew part of the joy in my heart, and I knew that Chica is still laying there peacefully on the same carpet…

Wednesday, May 14, 2008

قصة طوفان

قصة طوفان

زى قصة نوح و الطوفان

بلاد هتغرق و ازمان و انسان

و مركب بيتبنى..

لكن المركب مش بيبنيها نوح

ده قرصان.

و اختار القرصان

من كل عشيرة و كل مكان

لكنه اختار من بنى الانسان

كل من كان له مال و امان للقرصان.

و نادى الربان

"
اجمعوا التجار

الكبار منهم لا الصغار

اجمعوا الوزار

و المال، و من الارض البزار

و اذا لزم الامر

انزلوا من المركب

كل بانى و كل زارع

مش محتاجنهم

معانا الحديد و ما لزم العمار

معانا حبوب، و اكيد هتباركنا الامطار!

"

و اتقفل المركب

و جه الطوفان

الناس فى الميه بتحارب الموج

و المركب بيعافر من كتر حمولته

الناس بتجدف بايديها

و تستنى

يمكن ييجى فلك تانى

و تدعى

يمكن يكون عالفلك نوح من تانى..

Sunday, September 23, 2007

المولد


ذهبت امس لاودع صديقتى قبل ان تاخذ ابنتيها و تعود لدبى حيث يعمل زوجها

اوشك الصيف على الانتهاء، و كل من اتى لزيارة مصر، عاد للبلد التى يعيش فيها

...

" متنسيش تسلمى على عمتك قبل ما تسافر هى و اولادها"

" مش محمد جه من كندا عشان يحضر فرح اخوه"

" اعملى حسابك يوم الجمعة هنتجمع كلنا – زى زمان – عشان ابن عمك جه هو و خطيبته من اميركا و قاعد يادوب اسبوعين"

ذهبت فى يوم الجمعة، كنت سعيدة برؤية جزء من العائله لم اراه منذ سنة او اكثر نظرا ان اغلبهم اصبح يعيش خارج مصر، و بالاكثر، فكل جزء فى قارة او ولاية مختلفة
تذكرت كل ايام الطفولة مع العيلة؛ اللعب و الخناق و الجرى، و سار فى قلبى حزن عندما تخيلت ان اولادنا الذى لم يولدوا بعد، قد يعيشون بعيدا عن بعض، بعيدا عن حضن عائلتنا الدافىء، الواسع الذى كبرنا فيه

تسترسل الاحاديث متذكرة ايام قديمة، احداث مضحكة، و لا تخلو الاحاديث من ذكر كيف اصبحت الحياة فى مصر مقارنة بزمان او بدول اخرى، و يتفرع الناس بين مهاجم، مدافع، و اخرون لا يجدون اجابة عن الاسئلة التى تطرح حول الحياة فى مصر الان، و انا منهم

" مصر دى عاملة زى المولد، زحمة، الواحد فيها بييجى عشان بينبسط و يعمل اللى هو عايزه، يسوق زى ما هو عايز، يسهر زى ما هو عايز، لكن محدش حاسس بالتانى، مولد"

و يضحك زوج عمتى عندما يقول ذلك..

لم استطع التوقف عن التفكير فيما قال

هل هو حقا مولد يعيش الاغنياء على اطرافه حياتهم الخاصة، مستمتعين باضواء المولد المحترقة كمشهد درامى بعيد
و يسير فيه الفقراء مزدحمين متخبطين و احيانا مستمتعين بعشوائيته التى لا تحد قوانينهم الخاصة
و تحاول الطبقة الوسطى ان تجد لها مكانا، تكافح، تنجح احيانا و تلوذ بالفرار احيانا، و لكن، هل ستجد مكانا حتى تعود يوما؟!